بسم الله الرحمن الرحیم
عن امام جعفر صادق علیه السلام :
« لا تدع بسم الله الرحمن الرحیم و إن کان بعده شعر ؛ کلمه ی زیبای بسم الله الرحمن الرحیم را فراموش نکنید گرچه آماده ی خواندن شعر بوده باشید . »
مستدرک الوسائل - ج 12 - باب 7 - ص 376
ﺑﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩیم ﺍﺯمون ﻣﯿﭙــﺮﺳﯿﺪﻥ : ﺑــﺎﺑــﺎﺗﻮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻭﺱ ﺩﺍﺭﯼ ﯾﺎ ﻣـﺎﻣــﺎﻧﺘﻮ؟ !
میگفتیم : ﻫﺮ ﺩﻭﺗﺎﺷﻮﻧﻮ !!
ﺍﺻﺮﺍﺭ ﻣﯿﮑﺮﺩﻥ ﻭ ﻣﯿﮕﻔﺘﻦ ﻧﻪ ! ﯾﮑﯽ ﺭﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ !!! ﺍﻭﻥ ﯾﮑﯽ ﮐﺪﻭﻣﻪ؟؟؟
ما ﻫﻢ ﺑﺎ ﺷﺮﻡ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻟﺒﯽ میگفتیم : ﻣﺎﻣﺎﻧــﻮ !!!
ﺑﯿــﭽﺎﺭﻩ ﭘﺪﺭ ! ﻟﺒــﺨﻨﺪ تلخی ﻣﯿﺰﺩ ﻭ …
ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﻴﻜﺸﻴﺪ ﺟﻠــﻮﯼ ﻫﻤﻪ !!!
ﺍﻣﺎ ﺍﻻﻥ ﻣﯿﻔﻬــﻤﯿﻢ ﭘــﺪﺭ ﭼﻘﺪﺭ ﺯﺣﻤﺖ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﻣﻴﺸﺪ ﺗــﺎ ﺯﻥ ﻭ بچش ﺯﻧﺪﮔــﯽ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷــﻦ …
آدمیزاده طرفه معجونی است
کز فرشته سرشته و ز حیوان
گر کند میل این ، شود پست از این
ور رود سوی آن ، شود به از آن
آزادی معنوی رهایی از دیکتاتورهای درونی و دشمن های درونی و زنجیرهای درونی است که مادر همه آزادی هاست
و به دو قسم منشعب می شود : رهایی اندیشه از خرافات و رهایی اراده از تعلقات و وابستگی های حیوانی .
برگرفته از کتاب درسنامه آزادی معنوی شهید مطهری ، ص 18