بسم الله الرحمن الرحیم
یا من اَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْر وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ يا مَنْ يُعْطِى الْكَثيرَ بِالْقَليلِ يا مَنْ يُعْطى مَنْ سَئَلَهُ يا مَنْ يُعْطى مَنْ لَمْ يَسْئَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً اَعْطِنى بِمَسْئَلَتى اِيّاكَ جَميعَ خَيْرِالدُّنْيا وَ جَميعَ خَيْرِالاْخِرَةِ وَاصْرِفْ عَنّى بِمَسْئَلَتى اِيّاكَ جَميعَ شَرِّالدُّنْيا وَ شَرِّالاْخِرَةِ فَاِنَّهُ غَيْرُ مَنْقُوص ما اَعْطَيْتَ وَ زِدْنى مِنْ فَضْلِكَ يا كَريمُ
در اينجا خواننده دعا محاسن يا موي خود را به دست مي‌گيرد و با حركت دادن انگشت اشاره دست به طرفين ادامه مي‌دهد:
يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ يا ذَاالنَّعْمآءِ وَالْجُودِ يا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَيْبَتى عَلَى النّارِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
اى كه براى هر خيرى به او اميد دارم و از خشمش در هر شرى ايمنى جويم. اى كه عطاى بسيار در برابر طاعت اندك مى‌دهد. اى كه عطا كنى به هركه از تو خواهد. اى كه عطا كنى به كسى كه از تو نخواهد و نه تو را بشناسد. از روى نعمت بخشى و مهرورزى عطا كن به من به خاطر درخواستى كه از تو كردم؛ همه خوبى دنيا و همه خوبى و خير آخرت را و بردار از من به خاطر همان درخواستى كه از تو كردم، همه شر دنيا و شر آخرت را. زيرا آنچه تو دهى چيزى كم ندارد و بيفزا بر من از فضلت اى بزرگوار!
