موضوع: "مناسبت های مذهبی"
توسط طيبه رضايي in مناسبت های مذهبی
بالاترین و والاترین همه ی مظهرها و جلوه گاهها که ارزشهای متعالی ، در آنها ظهور و تجلی کرده اند و تجلی خواهند کرد ، و انسان را به شناخت آن ارزشها و متعهد بودن نسبت به آنها فرا خوانده اند و فرا خواهند خواند ، این چهار تجلیگاه سترگند در همه ی اعصار تاریخ انسان ، یعنی :
« بعثت »
« غدیر »
« عاشورا »
« مهدی »
حاصل بعثت ، قرآن کریم است ؛ و حاصل غدیر ، نهج البلاغه ؛ و حاصل عاشورا تداوم حیات قرآن و نهج البلاغه ، و صحیفه سجادیه ، و تعالیم امام باقر و امام صادق علیهما السلام و معارف قرآنی خالص حضرت امام رضا علیه السلام و دیگر آثار ائمه طاهرین علیهم السلام ؛ و حاصل ظهور مهدی عجل الله تعالی فرجه ، گسترش عدالت است در همه ی جهان، عدالت آفاقی و انفسی.
و عاشورا ، نقطه اتصال « بعثت » و « غدیر » است به « ظهور مهدی علیه السلام » ، و امام حسین علیه السلام ، تجسم سترگ آدم علیه السلام است تا خاتم صلی الله علیه و آله ، در تثبیت ارزشهای الهی ، و تقوم انسانیت انسان ، و الهی شدن زمین ، و اوست تکرار کننده ی نزول قرآن - در صیانتی بزرگ _ و اوست مفس « خطب فاطمیه » ، و فریادگر « نهج البلاغه » ، و معلم حماسه و آزادی ، و مبشر ظهور عدل مطلق ، و اسوه ی بزرگ زندگی و آزادگی …
امام معصوم علیه السلام می فرماید وقتی که حضرت آدم به زمین هبوط کرد حوا را نیافت . به این سوی و آن سوی در جستجویش بود تا آنکه هنگام عبور از سرزمین کربلا پایش لغزید و خون آلود گردید .
آدم به درگاه خدا نالید و گفت : « آیا گناهی دیگر از من سر زده است ؟ »
ندا رسید : « خیر ، ولی پسرت حسین در این سرزمین مظلومانه کشته می شود . »
آدم گفت : « حسین پیامبر است ؟ »
ندا رسید : « خیر ؛ او نوه پیامبر است . »
عرضه داشت : « قاتلش کیست ؟ »
ندا رسید : « قاتل او یزید است که در آسمان ها و زمین مورد لعن و نفرین است . »
در این هنگام آدم در چهار نوبت بر یزید لعنت کرد .
در حدیث است که فاطمه زهرا سلام الله علیها از پدرش رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسید :
« چه کسی بر پسرم اشک می ریزد و برای او عزاداری می کند ؟ »
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پاسخ داد :
« فاطمه جان ! زنان امت من برای زنان اهل بیت من اشک می ریزند و مردانشان برای مردهای اهل بیت من ناله سر می دهند و در همه زمان ها و در همه نمسل ها در طول تاریخ آینده این مسأله همچنان برقرار خواهد بود . و آنگاه که قیامت فرا رسد تو از زنان شفاعت می کنی و من از مردان شفاعت می کنم . همچنین من دست همه کسانی که در مصیبت حسین بگریند را می گیرم و داخل بهشت می کنم . »
بحارالانوار ، ج 34 ، ص 292 .
