بیاییم امام زمانمان را تنها نگذاریم

نکند ندای « هل من معین ؟ » امام زمان ارواحنا فداء در کربلای غربت و غیبت او بی لبیک بماند !

مبادا هلهله ی اهل کوفه صدای غربت حجه بن الحسن علیه السلام را به گوش ما نرساند !

نکند قربه إلی الله ، بقیه الله را تنها رها کنیم … !

به خدا ، غم های تاریخ عالم او را بس است . فرق شکافته ی علی مرتضی علیه السلام ، پهلوی شکسته ی حضرت زهرا علیها السلام ، جگر پاره ی امام مجتبی علیه السلام ، سر بر بالای نی شهید نینوا علیه السلام ، حنجر بریده ی علی اصغر علیه السلام ، زخم اسارت زینب کبری علیها السلام … - که جز با ظهور مداوا نمی شود - برای مالامال کردن قلب نازنینش از درد و غم کافی است .

خوشا به حال آنان که هم اینک نیز در محضر خورشیدند ! میان ما مهجوران و آن حجت خدا اما ، جز نفسانیت ، حجابی نیست .

آری ، ابرهای تیره ی غفلت و معصیت است که خورشید جمالش را از تیررس نگاه ما پنهان داشته است .