شهادت شهد دو عالم تسلیت باد
آتش تنور هر لحظه سوزنده تر می شد ، چهره به آتش نزدیک کرد ، فرمود : ای علی ! بچش طعم آتش را ! این جزای کسی است که از وضع یتیمان و بیوه زنان بی خبر باشد .
آری این همان کسی است که کوفیان دیگر تاب عدالتش را نداشتند .
دیگر کوچه های کوفه گامهای آرام و پرصلابتش را در سکوت وهم انگیز شب نمی شنوند ، او که تخلستانهای کوفه حدیث استقامتش بودند و چاههای آن مامن اسرار هایش .
اصل پوچی از آن جاست که بشر ریسمانی را که او را به آسمان غیب وصل می کند ، پاره کند .
در طول تاریخ بشر ، دو جبهه وجود داشته است :
یکی جبهه انبیاء و اولیاء خداوند که با قرار گرفتن انسان در این جبهه ، به ریسمان الهی متصل می شود که انسان را از بی معنایی و پوچی می رهاند .
و دیگری جبهه ای در مقابل سنت انبیاء که جز پوچی و نیستی بشر چیزی به همراه ندارد .
در کربلا این دو رویارویی به طور واضح نمود پیدا کرده بود : یک طرف جبهه ای که می خواهد با شهادت طلبی با پوچی مبارزه کند و در مقابل سپاهی و جبهه ای که ناخودآگاه پوچی خود را استحکام می بخشد .
این چنین کربلا می تواند تاریخ را تغذیه کند .
به جرم پاسداری از حریم عترت و قرآن
رئیس مذهب و الگوی عدل وداد را کشتند
به جای اشک ، خون دل ببار ای آسمان زین غم
که نور دیدگان سید امجاد را کشتند
