ایمان حضرت زینب سلام الله علیها ، آن ایمان صحیح و کاملی است که صاحب آن در تحت هر شرایطی از اطاعت و فرمانبرداری خدا و رضایت و خوشنودی او منصرف و منحرف نگردد . و آنچه کاملا دلالت بر این حقیقت دارد ، قیام زینب سلام الله علیها به پیشگاه خداوند متعال در شب یازدهم برای نماز شب است ، و حال آنکه مردانش بدون سر بر روی زمین افتاده و خاک ها بر بدن های بی سر آنان نشسته ، و زنان و اطفال نیز از اطراف و اکناف مشغول به گریه و زاری بوده و در دهشت و حیرت بسر می بردند ؛ و از طرفی لشگر دشمن از تمامی جوانب او و اسیران را احاطه و محاصره کرده بودند .

نماز زینب سلام الله علیها در چنین لحظه ای مانند نماز جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله در مسجد الحرام بود که مشرکین از اطراف با سنگ آن حضرت را زده و در حالت سجده شکمدانه گوسفند به سر آن جناب پرتاب می کردند .

نماز زینب سلام الله علیها در چنین شرایطی ، ماند نماز پدرش امیرالمومنین علیه السلام در قلب معرکه ی صفین ، و مانند نماز برادرش سیدالشهداء در ظهر عاشورا بود ، در حالی که تیرها و نیزه ها از هر سو بسان سیل به طرف ایشان گسیل می شدند .

نماز حضرت حضرت زینب سلام اله علیها در شب یازدهم محرم ، در حقیقت تشکر از خدا بود به خاطر آن نعماتی که حضرت حق به او ارزانی داشته است .

آری ، زینب سلام الله علیها  همه ی این حوادث و مصائب را نه نقمت بلکه نعمتی می داند که خداوند متعال خاندان نبوت را از سایرین مخصوص گردانیده است . و اگر به خاطر مصائب و یا نعمات نبود هرگز خاندان پیامبر در پیشگاه الهی در نظر مردم این قدر دارای مقام و منزلت نمی شد .

برگرفته از کتاب یادگار خیمه های سوخته ، نوشته محمد جواد مغنیه ، ص 81و82