هر زمان که از کارها و رفتارهای کودکت رنجیدی این متن را با خود مرور کن.
مادامی که کودکت در کنار توست تا می توانی دوستش بدار، خود را فراموش کن و به او خدمت کن، شفقت فراوان خود را از او دریغ مدار، مادام که این موهبت با توست قدرش را بدان و نگذار هیچ یک از رفتار کودکانه او بدون قدر دانی بماند. 

این شادمانی که دردست توست مدت زیادی نخواهد ماند. این دستان کوچکی که در دست تو آشیانه دارد در حالی که در آفتاب قدم میزنی همیشه با تو نخواهد بود، همین گونه این پاهای کوچکی که در کنارت میدوند، و یا صداهای مشتاقی که بدون وقفه و با هیجان هزاران سوال از تو می کنند تا ابد نیستند. این صورتهای قابل اعتماد که به طرف تو توجه می کنند، یا بازوان کوچکی که بر گردن تو زانو میزنند و مناجات زمزمه می کنند همیشگی نخواهند بود. قلب خودت را برایشان ارزانی دار، روزهایشان را از شادی پر کن. در خوشی و شادمانی معصومانه ایشان شریک باش طفولیت جز روزی بیش نیست آگاه باش که برای همیشه از دست خواهد رفت.